το ΟΧΙ του 40, οι ήρωες και οι δοσίλογοι

Η 28η Οκτωβρίου εορτάζεται ως επέτειος του περήφανου ΟΧΙ του ελληνικού λαού και του ελληνικού στρατού. Τα ξημερώματα της 28ης ζητήθηκε με τελεσίγραφο από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, τον δικτάτορα Μεταξά να αφήσει τα ιταλικά στρατεύματα να διέλθουν ελεύθερα μέσα από τη χώρα και να κάνουν ουσιαστικά κατοχή. Ο Μεταξάς απέρριψε το τελεσίγραφο και είπε “Alors c'est la guere” (λοιπόν έχουμε πόλεμο!), το οποίο είναι το περίφημο ΟΧΙ.

Κηρύσσεται γενική επιστράτευση, οι ελληνικές δυνάμεις στέλνονται στα ελληνοαλβανικά σύνορα όπου γίνονται οι πρώτες μάχες την ίδια μέρα. Ο στρατηγός Δαβάκης αποκρούει την μεραρχία Τζούλια στις αρχές Νοεμβρίου, μια από τις εκλεκτές του φασιστικού στρατού και η πρώτη νίκη κατά των δυνάμεων του άξονα είναι πλέον γεγονός. Ακολουθούν σωρεία νικών και προέλαση στο αλβανικό μέτωπο.

Ολόκληρος ο κόσμος παρακολουθεί αμήχανα την μικρή Ελλάδα να τα βάζει με τις φαινομενικά ανίκητες δυνάμεις του άξονα και να νικά! Τη στιγμή που οι Γάλλοι παραδόθηκαν εντός ολίγων ημερών και άλλες χώρες σχεδόν αμαχητί. Οι Βρετανοί είχαν τρομακτικές απώλειες με χιλιάδες νεκρούς και μερική καταστροφή στόλου στο μέτωπο της Σκανδιναβίας, του αρκτικού, αλλά και της Δουνκέρκης. Ο Τσώρτσιλ δέχεται τη μια ήττα πίσω από την άλλη. Όμως να! Η Ελλάδα κάνει το θαύμα! Σε διάστημα δύο μηνών καταλαμβάνεται σχεδόν όλη η Βόρεια Ήπειρος! Κορυτσά, άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο, Πόγραδετς. Ο μέχρι τότε looser και αρχιρατσιστής Τσώρτσιλ (που θα παρέμενε looser αν δεν κρατούσαμε εμείς και οι Γιουγκοσλάβοι αντίσταση, και αν δεν νικούσαν οι σοβιετικοί στο Στάλινγκραντ) είπε το περίφημο "οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες!"

Βεβαίως πέρα από το έπος και τις ηρωικές στιγμές, το αλβανικό μέτωπο με τον σκληρό χειμώνα του 40 πάνω στα βουνά, φέρνει θάνατο, κρυοπαγήματα, κακουχίες. Τα μελανά χρώματα αυτού του έπους αποθανατίζει στους στίχους του ο ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης, ο οποίος πολέμησε μαζί με χιλιάδες άλλους.

Η δόξα δεν κρατά δυστυχώς για πολύ. Από τα Χριστούγεννα του 40 στο Πάσχα του 41 ο στρατηγός Τσολάκογλου συνθηκολογεί άνευ όρων και παραδίδει την στρατιά, παρά τις αντίθετες υποδείξεις του αρχιστράτηγου Αλ. Παπάγου. Το αποτέλεσμα: Ο Παπάγος συλλαμβάνεται και στέλνεται στο Νταχάου (παρέα με τον Ζαχαριάδη!), ενώ ο Τσολάκογλου διορίζεται από τους Ναζί κατακτητές πρωθυπουργός. Από τότε έχει γίνει συνώνυμο του δοσίλογου και του προδότη, αν και ο ίδιος δεν μετάνιωσε ποτέ για αυτό και θεωρούσε ότι το έκανε για το καλό του τόπου! Τώρα, πώς γίνεται κάποιος να προδίδει τον τόπο του και να κάνει καλό σε αυτόν, αυτή είναι η λογική Τσολάκογλου, η λογική των δοσίλογων. Και μετά;

Μετά έρχεται η ώρα της μεγαλειώδους εθνικής αντίστασης. Το ποιος είπε τελικά το ΟΧΙ φαίνεται ξεκάθαρα από την αυθόρμητη εθνική αντίσταση, η οποία έγινε από τα κάτω, χωρίς πρωθυπουργούς, ηγέτες, δημαγωγούς, και άλλα παλικάρια της φακής. Η εθνική αντίσταση ήταν παλλαϊκή, από το ΛΑΟ, με το ΛΑΟ, για το ΛΑΟ, υπέρ βωμών και εστιών. 

Συναρπαστική ήταν η ενότητα που έδειξε τότε ο λαός απέναντι στον κατακτητή. Δεξιοί, αριστεροί, εθνικόφρονες, κομμουνιστές, όλοι μαζί ενωμένοι. Όλοι; ε όχι και όλοι! Όταν ο Τσολάκογλου παραδόθηκε, ο βασιλιάς με το ξένο του το σόι και το χρεοκοπημένο πολιτικό προσωπικό (Τσουδερός, Γ. Παπανδρέου κλπ) λάκισαν για τη μέση ανατολή. Μετά βεβαίως παζάρευαν ξεδιάντροπα την πατρίδα μας με τους Εγγλέζους. Αυτοί που στα δύσκολα το έβαλαν στα πόδια, επέστρεψαν δριμύτεροι και μας άλλαξαν τον αδόξαστο. 

Το χειρότερο όμως ήταν αυτοί που έμειναν και συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, καταδίδοντας συμπατριώτες τους, αυτοί με την κουκούλα, οι μαυραγορίτες, οι γερμανοτσολιάδες, οι υμνητές του Χίτλερ, οι οποίοι είχαν και το θράσος να λένε ότι "δεν γινόταν αλλιώς" ή ότι το έκαναν για το καλό του τόπου (Τσολάκογλου). Πολλοί από αυτούς είναι παππούδες σημερινών μεγαλοπαραγόντων της πολιτικής και των επιχειρήσεων. 

Μεγάλο και σημαντικό το ερώτημα που πρέπει να κάνει κάθε ένας από μας:

Τι έκανες παππού στην κατοχή; Τι έκανες κύριε πολιτικέ και κύριε επιχειρηματία εσύ και το σόι σου στην κατοχή; 

ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΕΡΩΤΗΜΑ από το οποίο προκύπτουν πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για το σήμερα, μιας και πώς να το κάνουμε υπάρχει και κληρονομικότητα. Θα μου πεις, από αγκάθι βγαίνει ρόδο, σωστά! Όμως και το μήλο από τη μηλιά θα πέσει! Για παράδειγμα (τελείως τυχαίο) ο Γιάννης Λάτσης, όταν ο παππούς σου και ο παππούς μου πολεμήσανε τους Ιταλούς, αυτός πλούτισε, έγινε μεγιστάνας, κάνοντας λαθρεμπόριο πετρελαίου στους Ιταλούς και ανεφοδιάζοντας με καύσιμο τον κατακτητή. Ωραίος ε!

Αλήθεια τι δουλειά έκανε ας πούμε ο Νικόλαος Χριστοφοράκος; πατέρας του γνωστού από το σκάνδαλο Siemens. Τι έκανε ο πατέρας του Μιχαλολιάκου; Ο "εθνάρχης" Κ. Καραμανλής; πολέμησε ποτέ; Μπα! Διάβαζε...Αργότερα υπεράσπισε τον αρχι-ναζί, τον χασάπη της Θεσσαλονίκης, τον Μέρτεν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου; Στο Αμέρικα! Μελέταγε κι αυτός. Μετά ήρθαν να μας κυβερνήσουν βεβαίως. Αμ ο παππούς Παπανδρέου, παππούς του Γιωργάκη και πατέρας του Ανδρέα; Ήταν πύρινος κατά των αντιστασιακών, έλεγε ότι κάθε αντίστασις είναι μάταιος και θεωρούσε προδότες τους αντιστασιακούς, διότι έτσι (έλεγε ο Παπανδρέου, ο κατά τα άλλα "γέρος της δημοκρατίας") προκαλούνται από τον κατακτητή σκληρά αντίποινα. Και τι έκανε αυτός ο ταγός της δημοκρατίας; Φυσικά λάκισε! Μην τον είδατε! Βεβαίως ήρθε μετά με αγγλική φρεγάτα, εντολοδόχος των Άγγλων, χωρίς να τον ψηφίσει κανείς, να κάνει τον πρωθυπουργό. Αμ ο Ράλλης; ο πατέρας του Γ. Ράλλη, πρωθυπουργού και αρχηγού της ΝΔ. Μήπως ήταν ο 3ος και πιο σκληρός δοσιλογικός πρωθυπουργός; Αλήθεια τα τάγματα ασφαλείας από ποιον καθιερώθηκαν; Μήπως από τον Ράλλη και τον Θ. Πάγκαλο (παππού του σημερινού Πάγκαλου). Συνήγορος των δοσίλογων στις δίκες που ακολούθησαν μήπως ήταν ο Μ. Βαρβιτσιώτης; Ο παππούς του σημερινού γνωστού πολιτικού της ΝΔ. Ας θυμηθούμε και το συγκρότημα Βλάχου (εφημερίδα Καθημερινή) που υποδεχόταν τον Χίτλερ ως αναμφισβήτητο φύρερ της ανθρωπότητας. Και άλλα πολλά...

Έχει τεράστιο ενδιαφέρον η ιστορία της κατοχής, διότι βλέπεις είναι σχετικά πρόσφατη. Παππούδες και μπαμπάδες μεγάλων παραγόντων του σήμερα, συνεργάστηκαν με τους φασίστες και με τους ναζί. Πλούτισαν σε βάρος του απλού κόσμου, αυτών που έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα. Ακριβώς όμως επειδή είναι πρόσφατη ιστορία, κάθαρση δεν έχει γίνει ακόμη. Η ιστορία κάποιες φορές εξελίσσεται πολύ αργά. Άλλες πάλι, απότομα!

Όσο υπάρχουν αξιοπρεπείς θα υπάρχουν και πουλημένοι

Όσο υπάρχουν ήρωες θα υπάρχουν και λιποτάκτες

Όσο υπάρχουν πατριώτες θα υπάρχουν και προδότες

Όσο υπάρχουν δημοκράτες θα υπάρχουν και φασίστες

Το περήφανο ΟΧΙ πάντα κάποιοι θα προσπαθούν να το μετατρέψουν σε ΝΑΙ, να το ξεπουλήσουν, όμως το ΟΧΙ πάντα θα εμπνέει, θα μείνει παράδοση και παρακαταθήκη για το λαό μας. Και η ιστορία συνεχίζεται...

ΕΜΠΕΔΗΣΗ